prof. Jan Sajdak (ur. 1882 – zm. 1967) – filolog klasyczny, bizantynolog, docent Uniwersytetu Jagiellońskiego a następnie profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1916-1919) i Uniwersytetu Poznańskiego (1919-1933 i od 1946 r.), w którym założył Katedrę Filologii Klasycznej i którego był rektorem w latach 1931-1932.
Jan Sajdak był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności; w latach 1918-1920 redagował “Eos” (periodyk poświęcony filologii klasycznej, założony w 1894 r. we Lwowie przez prof. Ludwika Ćwiklińskiego); redaktor wielotomowego wydania dzieła “Pisma ojców Kościoła pod redakcją prof. dr Jana Sajdaka” i licznych prac naukowych z dziedziny patrystyki (zwłaszcza dot. Grzegorza z Nazjanzu i Tertuliana); twórca (wspólnie z prof. Witoldem Klingerem) tzw. poznańskiej szkoły filologicznej; liczne prace z zakresu bizantynistyki (m.in. “Zarys literatury bizantyjskiej”). Autor znanego opracowania De codicibus graecis in Monte Cassino (Kraków 1913). Dokonał pierwszego na świecie przekładu poezji bizantyjskiej na język nowożytny (niemiecki).
(źródło wikipedia.pl)